Archief
Digitale bijeenkomst over medicatie bij moeilijk verstaanbaar gedrag; Samen denken, Samen doen-GEANNULEERD
Door ziekte van een van de gespreksleiders kan deze bijeenkomst niet doorgaan. In 2019 is het Centrum Verstandelijke Beperking en Psychiatrie/GGZ Drenthe een onderzoek gestart met als titel “Samen denken, samen doen”. KansPlus en Sien ondersteunen dit onderzoek en zijn vanaf de start betrokken. Waar gaat het over? Veel mensen met een verstandelijke beperking die moeilijk begeleidbaar gedrag hebben, krijgen medicatie om het gedrag te reguleren. Voor deze medicatie is echter niet altijd een duidelijke indicatie aanwezig. Langdurig medicatiegebruik kan echter ook schadelijke bijwerkingen hebben, dus moet er zorgvuldig mee worden omgegaan. Om tot een juist en zorgvuldig medicatiegebruik te komen is het belangrijk dat professionals de ervaringsdeskundigheid van mensen met een beperking en hun naasten betrekken bij de besluitvorming over het al dan niet voorschrijven of afbouwen van medicatie. Met name de medicatie die gericht is op moeilijk begeleidbaar gedrag. Om samen te kunnen beslissen over medicatie, is…
Verslag digitale bijeenkomst over moeilijk verstaanbaar gedrag bij mensen met een verstandelijke beperking en het project WAVE
Op maandag 29 november gingen zo’n 15 naasten in gesprek met onderzoekers van het Project WAVE en medewerkers van KansPlus. De afgelopen ruim 2 jaar hebben ‘outsiders’ voor de langdurige zorg binnen het project WAVE nieuwe perspectieven ingevoegd in complexe situaties van mensen met een verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag. Outsiders zijn mensen die niet uit de zorg komen, maar wel relevante werk- en levenservaringen hebben. https://www.projectwave.nl/nieuws-en-blogs/. Het doel van de avond was om naasten van mensen met een verstandelijke beperking en moeilijk verstaanbaar gedrag hun visie te laten geven op de bevindingen van de ‘outsiders’ en deze te verkennen en te verdiepen. Na een introductie van het projectWAVE gingen we in groepjes uit elkaar om te reflecteren op de verwonderingen en worstelingen in de trajecten van de outsiders. “Grappig, dat heb ik vroeger ook gedacht, maar nu ik zo lang in de zorg werk, weet…
Aanvraag Wlz-indicatie kan niet zonder inzet familie
Zet bij de aanvraag van een Wlz-indicatie de familie van de cliënt niet langer buitenspel. Dat is de oproep van dertien landelijke organisaties aan de Tweede Kamer. De cliëntenorganisaties Alzheimer Nederland, KansPlus, SIEN, EMB Nederland, LOC Waardevolle Zorg, de beroepsverenigingen V&VN, Verenso, NVAVG, NVO en NIP en de brancheorganisaties ActiZ, VGN en Zorgthuisnl schreven de Kamerleden gezamenlijk een brief met het voorstel de wet op dit punt te verbeteren. Inmiddels hebben VVD en CDA naar aanleiding van deze brief vragen gesteld. Wat is het knelpunt? Het uitgangspunt is dat de cliënt zelf zijn Wlz-aanvraag ondertekent. Dit is echter vaak niet meer mogelijk. Cliënten die bijvoorbeeld langdurige zorg nodig hebben vanwege een psychogeriatrische aandoening of verstandelijke beperking zijn immers doorgaans niet meer in staat om hierover een beslissing te nemen. De enige optie is dan om de kantonrechter te vragen een mentor te benoemen, die vervolgens namens de cliënt een indicatie kan…
Samenwerking tussen familie en professionals in de zorg en ondersteuning van mensen met een beperking
In geval van ernstige bezettingsproblemen kunnen verwanten mogelijk een rol spelen door de overname van ondersteuningstaken in de zorg. KansPlus en VGN hebben hiervoor gezamenlijk onderstaande tips en aandachtspunten geformuleerd. Aanleiding In veel organisaties in de gehandicaptenzorg zijn er zorgen over de continuïteit van zorg, o.a. vanwege een hoog ziekteverzuim. Sommige organisaties dreigen te worden geconfronteerd met ernstige continuïteitsproblemen in de personeelsbezettingen, onder andere in de directe begeleiding. Verwanten hebben bij KansPlus hun zorgen geuit over de gaten in de dienstroosters en de vele (vaak voor de cliënt onbekende) invalkrachten die worden ingezet om deze gaten op te vullen. Ook laten verwanten merken dat ze best wel een tijdelijke bijdrage willen leveren aan het oplossen van de problemen, bijvoorbeeld door hand en spandiensten te verlenen in de woning van hun naaste. Er lijkt huivering te bestaan bij zorgaanbieders om van verwanten[1] een rol te vragen in ondersteuningstaken,…